Wat leuk dat je een kijkje neemt op Kampeergenoot, vooral op deze pagina! Graag stel ik me even aan jullie voor. Ik ben dus Sjors; de selfieplant. Aangenaam! Ik hoor jullie al denken... 'Selfieplant, nog nooit van gehoord.'. Extra belangrijk dus dat ik een eigen pagina heb gekregen om mezelf voor te stellen en jullie mee te nemen tijdens al mijn vakantieavonturen op de camping. Want vakantie met Kampeergenoot heeft geen afsluiting zonder een selfiefoto. Gemaakt door Sjors. Ik dus. Sjors; de selfieplant.
In 2018 mocht ik voor het eerst mee op vakantie. Uiteraard gingen we kamperen. Met de aanschaf van de caravan Knaus Sudwind 420 qd moest er uiteraard ook een gezellig plantje mee om de sfeer direct compleet te maken op het tafeltje in de caravan. En jawel hoor, daar was ik dan; de adoptie was een feit.
Ik deed natuurlijk ontzettend mijn best om bescheiden toch aanwezig te zijn. In die vakantie zie ik mezelf voorbij komen op foto’s in de caravan, buiten op het tafeltje in de zon, maar ook de eerste foto’s bij een zwembad. Het idee was leuk maar, zoals veel mensen ook zullen hebben, de meeste selfies verdwijnen toch in de prullenbak. Toch was ik erg gevleid, want ik kreeg zomaar de mogelijkheid in het fotoboek terecht te kunnen komen. Misschien toch de volgende vakantie eens iets prominenter aanwezig proberen te zijn.
Waarom ook niet? Wat onthoud je van een vakantie, juist, de hoogte (of soms diepte-) punten blijven je vaak bij. En daar maak ik dan een selfie van. Met ‘Kijk, dit was ons plekje.’, ‘Dit was dat leuke speeltuintje.’, ‘Hier ben ik bij dat watervalletje waardoor we de hele nacht moesten plassen.’, ‘Hier stonden we tot onze enkels in de modder, omdat het zo’n snertweer was!’ en ‘Dit was het jaar waarin we zoveel hazelnoten vonden.’ Je snapt het… dat soort foto’s als aandenken van de vakantie. Met mezelf als stralend middelpunt.
En na een paar jaar is het ook nog eens extra leuk als je vaker terugkomt naar een camping om dan de opgroeiende Kampeergenoot-junior op dezelfde manier met mij op de foto te krijgen. Aan mij ligt het natuurlijk nooit, ik ben zo fotogeniek, de rest om me heen doet er doorgaans wel wat lang over.
Maar goed, de tijd die het kost vind ik niet erg. Ik hou van al die aandacht. Eerst gaan mensen stiekem kijken, dan toch wat langer en uiteindelijk komen ze even een kijkje nemen wat die Kampeergenoot dame (ja, zij is het doorgaans die me helpt met de belichting) toch aan het doen is. De afgelopen jaren waren dat toch vaak de leukste contactmomenten. Dus ik probeer nu natuurlijk vaker mee te kunnen voor een foto, maar dat is toch niet altijd zo gewenst. Ik word vaak achtergelaten in de caravan. Maar ja, ik heb nu een eigen pagina op deze website, zal dus ook vaker te zien zijn op de socials, dus wie weet mag ik, als Sjors de selfieplant, in de toekomst vaker mee als blijkt dat iedereen geniet van mijn selfie leven.
